
با هوش بودن ارثیه یا اکتسابی؟ مطمئناً الان دیگه همه مون میدونیم که با زور و اجبار نمیشه برای یه نفر آینده و علاقه شو تعیین کرد؛ منتها میشه حداقل انگیزهها و راههای مختلف زندگی رو بهش نشون بدیم تا خودش انتخاب کنندهی بهترین برای خودش باشه. حالا خواه از گفتهی من پند گیر خواه ملال.
بریم سر اصل مطلب؛ به نظرتون چه موقعی برای شکل دادن خمیر مایهی یه فرد وقت مناسبیه؟
بذارید یکم رک بهتون بگم؛ اگه از ۶ سالگیش گذشته که دیگه باهاتون حرفی ندارم. هرچند هیچوقت تو زندگی برای تغییر دیر نیست اما فراموش نکنیم که به قول حضرت علی: العلم فی الصغر کالنقش فی الحجر
اگه کوچولوتون تازه داره تاتی تاتی میکنه فرصت خوبیه ولی باز هم جا داره به عقبتر برگردیم. میدونم که حضرت مولانا گفته:
سختگیری و تکبر خامی است/تا جنینی کار خونآشامی است
ولی به من اعتماد کنید، اجازه بدید تو این مورد یکم سخت بگیریم 😉
اگر فکر میکنید که جنین در شکم شما فقط در حال تغذیه و تناوله، قطعا سخت در اشتباهید و باید به عرضتون برسونم که جنین از بدو بوجود اومدن هم در حال یادگیری سلایق و عواطف و هم درحال تغذیه و تناوله.
دوست دارید کودکتون با دیدن این همه زرق و برق توی دنیای پیچیدهی امروزی غافل گیر بشه یا از قبل فکرشو کردید و یکم براش آمادگی ایجاد میکنید؟
دوست دارید تو ذهن کوچولوتون کدوم یکی از این حرفا بگذره:
«هی اون بیرون چه خبره؟ اگه قراره منم بیام و بخوام این اعصاب خوردی ها رو تحمل کنم که همینجا راحتترم».
«من کلی ایدههای خوب تو سرم دارم؛ برای به دنیا اومدن و عملی کردن رویاهام لحظه شماری میکنم».
انتظار نداریم که با به محض به دنیا اومدنش مثل حضرت عیسی زبون باز کنه اما بهتون قول میدم با اعمال یکسری فعالیتهای ساده و جالب نتایج بسیار شگفت انگیزی رو شاهد خواهید بود.
بذارید اینجوری بهتون بگم که هر کاری که شما، بله شمای مادر بکنید روی سرنوشت و خصوصیات روحی روانی و جسمی کودک تأثیر میذاره. این مواردی که روی خصوصیات کودک]علیالخصوص هوش اون[ تاثیر میذاره؛ شامل فعالیتهای فیزیکی، روشهای تمدد اعصاب، مصرف انواع ویتامینها و صحبت کردن با اونه.
خب؛ احساس میکنم کلیات رو بهتون گفتم. حالا اگر دوست دارید دقیقتر و با جزئیات از این امر مطلع بشید این ویدیو رو تماشا کنید.
ممنونم که این حرف رو جدی میگیرید و به دوستاتون هم انتقال میدید.
ولله کـه نـاتـوان و زارم من کینه و دشمنی ندارم
از نطـفه مرا چنین نوشتند گر عاشق و گر سیاه کارم
با هوش بودن ارثیه یا اکتسابی؟ مطمئناً الان دیگه همه مون میدونیم که با زور و اجبار نمیشه برای یه نفر آینده و علاقه شو تعیین کرد؛ منتها میشه حداقل انگیزهها و راههای مختلف زندگی رو بهش نشون بدیم تا خودش انتخاب کنندهی بهترین برای خودش باشه. حالا خواه از گفتهی من پند گیر خواه ملال.
بریم سر اصل مطلب؛ به نظرتون چه موقعی برای شکل دادن خمیر مایهی یه فرد وقت مناسبیه؟
بذارید یکم رک بهتون بگم؛ اگه از ۶ سالگیش گذشته که دیگه باهاتون حرفی ندارم. هرچند هیچوقت تو زندگی برای تغییر دیر نیست اما فراموش نکنیم که به قول حضرت علی: العلم فی الصغر کالنقش فی الحجر
اگه کوچولوتون تازه داره تاتی تاتی میکنه فرصت خوبیه ولی باز هم جا داره به عقبتر برگردیم. میدونم که حضرت مولانا گفته:
سختگیری و تکبر خامی است/تا جنینی کار خونآشامی است
ولی به من اعتماد کنید، اجازه بدید تو این مورد یکم سخت بگیریم 😉
اگر فکر میکنید که جنین در شکم شما فقط در حال تغذیه و تناوله، قطعا سخت در اشتباهید و باید به عرضتون برسونم که جنین از بدو بوجود اومدن هم در حال یادگیری سلایق و عواطف و هم درحال تغذیه و تناوله.
دوست دارید کودکتون با دیدن این همه زرق و برق توی دنیای پیچیدهی امروزی غافل گیر بشه یا از قبل فکرشو کردید و یکم براش آمادگی ایجاد میکنید؟
دوست دارید تو ذهن کوچولوتون کدوم یکی از این حرفا بگذره:
«هی اون بیرون چه خبره؟ اگه قراره منم بیام و بخوام این اعصاب خوردی ها رو تحمل کنم که همینجا راحتترم».
«من کلی ایدههای خوب تو سرم دارم؛ برای به دنیا اومدن و عملی کردن رویاهام لحظه شماری میکنم».
انتظار نداریم که با به محض به دنیا اومدنش مثل حضرت عیسی زبون باز کنه اما بهتون قول میدم با اعمال یکسری فعالیتهای ساده و جالب نتایج بسیار شگفت انگیزی رو شاهد خواهید بود.
بذارید اینجوری بهتون بگم که هر کاری که شما، بله شمای مادر بکنید روی سرنوشت و خصوصیات روحی روانی و جسمی کودک تأثیر میذاره. این مواردی که روی خصوصیات کودک]علیالخصوص هوش اون[ تاثیر میذاره؛ شامل فعالیتهای فیزیکی، روشهای تمدد اعصاب، مصرف انواع ویتامینها و صحبت کردن با اونه.
خب؛ احساس میکنم کلیات رو بهتون گفتم. حالا اگر دوست دارید دقیقتر و با جزئیات از این امر مطلع بشید این ویدیو رو تماشا کنید.
ممنونم که این حرف رو جدی میگیرید و به دوستاتون هم انتقال میدید.
ولله کـه نـاتـوان و زارم من کینه و دشمنی ندارم
از نطـفه مرا چنین نوشتند گر عاشق و گر سیاه کارم